کد خبر: 801618
تاریخ انتشار: ۱۳ مرداد ۱۳۹۵ - ۱۲:۲۰
علی اکبر کریمی نماینده مردم اراک،خنداب و کمیجان در مجلس شورای اسلامی:
آلاینده‌های هوا سال گذشته برای 37 روز امکان نفس کشیدن را از ریه‌های مردم اراک گرفتند و مردم این شهر فقط 328 روز در هوای نسبتاً پاک نفس کشیدند.
اما امسال با افزایش بیشتر آلاینده‌ها نسبت به سال گذشته، فقط در طی مدت چهار ماه ابتدای سال 45 روز آلوده داشته‌ایم، البته بحث در مورد پدیده نوظهور ریزگردها در این مقال نمی‌گنجد و روی سخن با شاخص‌ترین آلاینده زیست محیطی اراک یعنی صنایع آلاینده است.
جلسات متعدد، نشست‌های مکرر، وقت کشی‌های زیاد در مسیر مقابله با آلودگی هوا که باعث نابودی سلامت مردم می‌شود تا چه زمانی و با چه توجیهی تداوم خواهد یافت!؟ با توجه به مصوبات گذشته و بر اساس سوابق موجود، ششم دی ماه سال 94، ششمین جلسه کارگروه کاهش آلودگی هوای اراک برگزار شد و با استناد به آرشیو رسانه‌ها در آن جلسه مصوب شد تمامی دیگ‌های خطوط قدیمی آلاینده ایرالکو از مدار خارج شوند، آیا با گذشت نزدیک هفت ماه از آن تاریخ، نباید وعده‌ها عملی می‌شد؟
در آن جلسه مقرر شده بود اگر کارخانه ایرالکو به تعهداتش عمل نکرد مطالبه به حق مردم از مجاری قانونی پیگیری شود، آیا این گونه شد!؟
پر واضح است که با نهایت تأسف مثل همیشه خروجی دودکش این صنعت پر درآمد، ترکیبات مضر شیمیایی فلوئوردار را همچنان راهی ریه‌های شهروندان می‌کند!؟
سایه سنگین سیاسی کاری مدیران بر کارخانه این فلز سبک، سنگینی بار گناه ِمسببان تنگی نفس در اراک را دو چندان کرده است، چرا باید میلیاردها تومان ثروت صنعت آلومینیوم برای مطامع سیاسی به جیب وکلای حقوقی فرصت طلب و باجه داران باج خواه سرازیر شود!؟
چرا باید پرونده‌های حقوقی متعدد توسط مدیران شرکت ایرالکو در محاکم قضایی برای شکایت علیه منتقدان و مدافعان سلامت مردم طرح شود!؟ پای همه را به دادگاه باز کرده‌اند و فریاد مدعیانه صنعت سبز بودنشان گوش فلک را کر کرده است، از محیط زیست و دیگردستگاه‌ها و مدعی‌العموم همه را به چالش کشیده و مدام به دنبال به کرسی نشاندن حرف ناحسابی هستند، گیریم برنده کاغذ بازی‌های این چنینی باشند، در محضر خدا و در دادگاه عدل الهی چگونه پاسخ خانواده‌های کودکان معصوم سرطانی را می‌دهند که محل زندگی آنها را در رتبه بندی بیماران سرطانی به مقام اول رسانده‌اند!؟ چگونه با ترفندهای کاسب‌کارانه و سیاسی کاری‌های شخصی نگر، خود را مبری از هرگونه گناهی می‌دانند در حالی که بیت‌المال را برای منکر شدن واقعیت‌ها هزینه می‌کنند...؟!
تاکتیک‌های فرار رو به جلو، پاک کردن صورت مسئله و توپ را به زمین دیگران انداختن دیگر کاربردی ندارد، وقت آن رسیده که سرشان را از زیر برف بیرون آورده و با دولت و مردم طلبکارانه سخن نگویند و همه را بدهکار خود ندانند.
اینکه برای اجرای مصوبات هیأت دولت بر مردم منت بگذارند و گروکشی کنند، واقعیت رنگ نمی‌بازد و هر روز ابعاد ظلم در حق مردم اراک عمیق‌تر از قبل می‌شود.
کسانی که طبل رسوایی دریافت حقوق‌های نجومی آنها در شهر و کشور طنین انداز شده، بیکاری کارگران زحمت‌کش و تلاشگر ایرالکو که با عرق جبین و حقوق‌های ناچیز چرخ این صنعت را می‌گردانند، بهانه نکنند، زیرا کارکنان زحمت‌کش و فهیم شرکت ایرالکو در سال‌های گذشته بیشترین خسارت‌ها را از مدیریت‌های منفعت طلب و سیاسی کار متحمل شده‌اند.
آنها با هدفی مقدس رفتند که مردم بمانند و افسوس که اکنون برخی مدیران با اهدافی نامقدس حاضرند هر ظلمی در حق مردم روا دارند تا خود در منصبشان باقی بمانند.
اینجانب در پایان با فریادی رسا از حنجره دودآلود مردم نجیب اراک تاکید می‌کنم؛ باید یک بار برای همیشه تکلیف آلایندگی کارخانه آلومینیم مشخص شود و در اسرع وقت بدون اخراج حتی یک کارگر خطوط قدیمی این شرکت از مدار خارج شده و کارگاه پخت آند این کارخانه نیز در محل پیش‌بینی شده و خارج از شهر اراک استقرار یابد..
به عنوان یار همیشگی مردم شهر و دیارم به اشعار: «سازش با تولید کنندگان هوای آلوده در اراک، هرگز» تا پاک شدن هوا از سموم صنعتی از پای ننشسته و تا حصول نتیجه مطلوب و مورد پذیرش مردم با توکل به پروردگار پیش خواهم رفت.

نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر