مترجم:علی طالبی
تیمی از مهندسان نمونه‌ای از بانداژ را طراحی کرده‌اند که شرایط زخم‌های مزمن را فعالانه مانیتور کرده و درمان‌های دارویی مناسب را به منظور افزایش شانس بهبود آزادی می‌کند. این پژوهش هدفش تغییر ساختار بانداژسازی از حالت منفعل و سنتی آن به ساختاری فعال‌تر برای کمک به چالش‌های پزشکی سخت و مزمن است.
زخم‌های پوستی مزمن حاصل از سوختگی، دیابت و دیگر شرایط پزشکی می‌توانند بر میزان توانایی بازسازی پوست غلبه و منجر به عفونت‌های طولانی‌مدت شوند و حتی تا نیاز به قطع عضو پیشروی کنند. با این ایده که بتوانیم به روند بهبود طبیعی کمک کنیم، پژوهشگران بانداژ‌هایی را طراحی نمودند که دارای عناصر گرمایشی حساس به دما هستند که قادر است داروی موردنظر را با توجه به علائم سنسور‌های دما و PH پیاده‌سازی شده که عفونت و تورم را به دنبال خواهند داشت، به بدن بیمار ارائه نمایند.
زخم‌های مزمنی که بهبود نمی‌یابند یک مسئله پزشکی مهمند. حداقل ۱۵ درصد مراقبت‌های پزشکی نیازمند درمان حداقل یک نوع از زخم یا عفونت‌های مزمن هستند که هزینه سالانه آن طبق پژوهشی حدود ۲۸ بیلیون دلار برآورد شده است. این بیماران اغلب پیر هستند و دارای قدرت تحرک زیاد نیستند و همچنین از توانایی خود مراقبتی کمی برخوردارند، این در حالیست که این خدمات پزشکی برای این نوع از زخم‌ها اغلب به صورت سرپایی یا در خانه بیمار ارائه می‌شوند.
این بانداژ‌های هوشمند مانیتورینگ هوشمند بلادرنگ از وضعیت زخم را ارائه داده و دارو یا درمان مناسب را با مداخله محدودی از بیمار یا مراقبان ارائه می‌نماید.
ثمیر سانکوسل، پروفسور مهندسی کامپیوتر و برق دانشکده مهندسی دانشگاه تافت و از نویسندگان همکار پژوهش انجام شده می‌گوید: «ما توانسته‌ایم رویکردی جدید برای بانداژسازی به دلیل ظهور دانش الکترونیک نوین و انعطاف‌پذیر ارائه نماییم، در واقع دانش الکترونیک نوین توانسته است بسیاری از وسایل پزشکی پوشیدنی را تغییر و توسعه دهد، ولی بانداژسازی از ابتدای صنعت پزشکی تغییر زیادی نکرده است. ما تکنولوژی مدرن را با یک هنر باستانی پیوند داده‌ایم با این امید که نتایج حاصل از یک مسئله غیر قابل کنترل را ارتقا دهیم.»
Ph، یک زخم مزمن پارامتری کلیدی برای مانیتور کردن میزان پیشرفت آن است. زخم‌های نرمال و رو به بهبود دارای ph در محدوده ۵/ ۵ تا ۵/۶ هستند، در حالی که زخم‌های عفونی پس رونده دارای ph بیشتر از ۵/۶ هستند. دما نیز پارامتری مهم در میزان پیشرفت بهبود زخم است که اطلاعاتی از میزان تورم زخم یا اطراف زخم را برایمان فراهم می‌آورد. در حالیکه بانداژ‌های هوشمند پژوهش ذکر شده سنسور‌های تلفیقی دما و ph را به کار می‌گیرند، سانکوسل و تیمی از مهندسان سنسور‌های انعطاف‌پذیری برای اکسیژن‌رسانی- دیگر فاکتور مهم در روند بهبود زخم- ارائه نموده‌اند که می‌توان آن را در بانداژسازی هم گنجاند. همچنین میزان تورم را نه تنها با میزان دما بلکه با یکسری بیومارک‌های دیگر هم می‌توان پیگیری کرد.
سانکوسل می‌گوید: «بانداژ هوشمندی ساخته‌ایم که دارای سنسور‌های حساس به دما و ph هستند و دارویی مناسب ارائه می‌دهند. این بانداژ نمونه‌ای است که می‌توان آن را در زمینه گسترده‌ای به‌کار گرفت و به عناصر حسگر دیگر، دارو‌ها و فاکتور‌های رشد متفاوت برای شرایط متفاوت در روند بهبود اندیشید.»
بانداژ هوشمند تولید شده و در محیط آزمایشگاهی مورد تست قرار گرفت و اکنون مطالعات پری‌کلینیک روی آن در حال انجام است تا بتوانیم مزیت‌های این نوع از بانداژ را در محیط‌های واقعی و طبیعی ارزیابی کنیم و آن را با روش‌های سنتی بانداژسازی مورد مقایسه قرار دهیم.
منبع:ساینس دیلی
