سرویس سبک زندگی جوان آنلاین- سیمین جم: بی‌تردید در هیچ دین و کیش و آیینی به اندازه اسلام روی پاکی و پاکیزگی تأکید نشده است. پیامبر (ص) می‌فرمایند: «النظافه من الایمان»؛ «نظافت و پاکیزگى از ایمان است.» معنای این حدیث مبارک این است که شخص باایمان، چون مؤمن است پاکیزه هم هست و سرمنشأ پاکیزگى ایمان است یا اینکه بخشى از ایمان را پاکیزگى تشکیل مىدهد و نمىشود کسى در ادعاى ایمان خود صادق باشد و در عین حال توجهى به پاکیزگى نداشته باشد.
پاکیزگی از منظر اسلام مفهومی فراگیر شامل پاکی درون و بیرون، حفظ بهداشت فردی و روانی، پاکی رفتار و کردار و حتی پاکی و حفظ محیط‌زیست را دربرمی‌گیرد. محیط‌زیست طبیعی تأثیر شگرفی بر روح و روان آدمی دارد و محیط پاک و آراسته و خرم، زندگی را شاداب و معطر می‌سازد.
روایات و احادیث متعددی در مورد نظافت و پاکیزگی وجود دارد که برخی از آن‌ها در ادامه می‌آید.
رسول اکرم (ص) می‌فرمایند: «خداوند زیباست و زیبایى را دوست دارد، بخشنده است و بخشش را دوست دارد، پاکیزه است و پاکیزگى را دوست دارد.»
از امام على (ع) نیز روایت است: «لباس پاکیزه غم و اندوه را مى برد و موجب پاکیزگى نماز است.»
حدیث دیگری از رسول اکرم (ص) بیان می‌دارد: «زباله را شب در خانه‌هاى خود نگه ندارید و آن را در روز به بیرون از خانه منتقل کنید، زیرا زباله نشیمنگاه شیطان است.»
درباره اهمیت طبیعت و محیط‌یست نیز قرآن کریم می‌فرماید: «سرزمین پاکیزه، گیاهش به فرمان پروردگار می‌روید؛ اما سرزمین‌های بدطینت [و شوره‌زار]، جز گیاه ناچیز و بی‌ارزش، از آن نمی‌روید.»
از این آیه مبارک استفاده می‌شود همانطور که طبیعت و سرزمین پاک در رشد و پرورش بهینه گیاهان مؤثر است، در رشد و تکامل انسان نیز مؤثر می‌باشد، و همانگونه که از زمین‌های شوره‌زار جز گیاهان بی‌ارزش نمی‌روید، محیط آلوده نیز تأثیر منفی و اثرات زیانباری بر تربیت انسان دارد.
توجه به آیات و احادیث فوق همگی تأکید بر ارتباط مؤثر و نزدیک پاکی بیرون و درون انسان دارد و از این منظر است که اسلام پاکی و نظافت را از ایمان و نشانه آن می‌داند.
