رسانه‌های ورزشی نشست خبری دیروز کارلوس کرش، سرمربی تیم ملی را تحریم کردند. این را می‌شد به وضوح از صندلی‌های خالی سالن کنفرانس مرکز ملی فوتبال فهمید. با این حال دیروز سرمربی تیم ملی حرفهای تازه‌ای زد، حرف‌هایی که بوی عذرخواهی و بوی نزدیکی هرچه بیشتر مرد پرتغالی به رسانه‌ها را می‌داد. البته در این میان حضور برخی چهره‌ها که سعی می‌کردند خود را نماینده جایی معرفی نکنند و سؤالاتشان را صرفاً دغدغه‌های شخصی عنوان کنند نیز بسیار قابل تأمل بود.
یک هفته سکوت و یک هفته پرحاشیه دیروز به پایان رسید و کارلوس کرش در برابر رسانه‌ها از اشتیاق روزافزونش برای کسب موفقیت بیشتر با تیم ملی فوتبال ایران گفت. از احترامی که برای باشگاه‌های بزرگ ایران قائل است و از اختلاف‌نظراتی که اصلاً دلش نمی‌خواهد به بی‌احترامی و جسارت ختم شود. کرش دیروز حتی از دشمنانش هم تشکر کرد!
تربیت یک نسل باتداوم
سرمربی تیم ملی در ابتدا به شرایط فعلی تیم اشاره کرد و گفت: «دستاورد‌هایی که به دست آورده‌ایم، وظیفه من را سنگین‌تر و اشتیاقم را برای کسب موفقیت در چالش بزرگی که پیش‌رو دارم، بیشتر می‌کند. ما باید در جام ملت‌های آسیا موفق شویم. این موفقیت من نیست، بلکه موفقیت تیم ملی ایران است.» کرش ادامه داد: «مهم‌ترین دستاورد من در این هشت سال، تربیت نسلی است که یکی از دیگری بهتر هستند. در گذشته اگر بازیکنانی، چون نکونام و مهدوی‌کیا نبودند همه مضطرب می‌شدند، اما در حال حاضر تیمی داریم باتداوم بسیار بالا. الان در تمام پست‌ها با ترافیک بازیکن روبه‌رو هستیم، به طوری‌که من دغدغه بسیار زیادی برای انتخاب بازیکن در پست‌های مختلف دارم.»
می‌خواهند عصبانی‌مان کنند
مرد پرتغالی نیمکت تیم ملی ایران در خصوص وجود منتقدان دائمی و آن‌هایی که همیشه مخالف او هستند نیز عنوان کرد: «فکر می‌کنم داستان این اختلافات را می‌دانید. یکسری مزاحمت‌های خاص پیرامون تیم وجود دارد. با این حال اکثر رسانه‌ها از ما حمایت می‌کنند. همه می‌دانند که این افراد به چه کاری مشغول هستند، ولی مسئله این است که کسی به این افراد کوچک اهمیت نمی‌دهد. آن‌ها پیش از جام جهانی تلاش کردند که ما را یک تیم شکست‌خورده معرفی کنند،، اما حالا با خودشان می‌گویند این تیم می‌تواند قهرمان آسیا شود.»
کرش در ادامه افزود: «آن‌ها با پیش‌زمینه‌های فکری خاص خود می‌آیند و سعی می‌کنند ما را عصبانی کنند و همبستگی‌مان را از بین ببرند. من امروز کاری را انجام می‌دهم که هیچ‌گاه تصورش را هم نمی‌کردم. من از آن‌ها و از دشمنانم تشکر می‌کنم، چراکه اگر آن‌ها نبودند، نمی‌توانستیم به اینجا برسیم.»
هدف فقط من هستم
البته بخش اصلی صحبت‌های دیروز کرش در خصوص سکوت یک هفته‌ای او و بازیکنان تیم ملی و به وجود آمدن برخی حواشی اطراف تیم از جمله درگیری لوسیا کروز با یک خبرنگار بود.
کرش گفت: «نمی‌خواستم در بدو ورود از صحبت‌های ما سوءاستفاده شود. در این یک هفته با مسائل حساسی روبه‌رو بودیم. مسئله‌ای که ابعاد بالایی داشت و ما باید خیلی هوشیارانه با آن برخورد می‌کردیم. نمی‌خواستیم خودمان را مقابل سؤالات قرار دهیم، اما این یک حقیقت است که بین ما و رسانه‌ها هیچ مشکلی وجود ندارد.»
سرمربی تیم ملی با اشاره به نگاه یکسان به تمام رسانه‌ها و خبرنگاران ادامه داد: «اکثر رسانه‌ها می‌دانند که من چگونه رفتار می‌کنم، اما اینکه برخی به مربیان تیم حمله کنند یا برای آن‌ها مسئله درست کنند، هدف‌شان من هستم. من به دنبال شر نمی‌گردم، اما آدمی هم نیستم که اگر کسی به طرفم حمله کرد، رویم را برگردانم یا در مقابل ضربه او تشکر کنم.»
باشگاه پرسپولیس شایسته تقدیر است
سرمربی تیم ملی در پاسخ به علت غیبتش در بازی فینال لیگ قهرمانان آسیا و همچنین مشکلاتی که با باشگاه پرسپولیس دارد هم جواب‌های جالب توجهی داد، جواب‌هایی که شنیدنی بود.
کرش گفت: «همه الان متوجه این بازی هستند،، اما هیچ‌کس هیچ وقت از من نپرسید اصلاً چرا به ورزشگاه نمی‌روم. علت آن این است که آخرین بار از سوی لیدر‌های یک باشگاه در ورزشگاه آزادی تهدید شدم. به من توهین شد و مسئولان حراست فقط خندیدند. به همین خاطر دیگر به ورزشگاه نرفتم، چون معتقدم باید امنیت جانی و روانی داشته باشم. من نمی‌خواهم فقط در بین بزرگان باشم و عکس یادگاری بگیرم. من می‌روم که بازی بازیکنان را تماشا کنم.»
وی در خصوص پرسپولیس هم عنوان کرد: «کسانی که روزی در پرسپولیس بازی کرده‌اند، نمی‌شود نظر آن‌ها را نظر کل پرسپولیس عنوان کرد، مثل نظر خود من که نظر کل فوتبال ملی ایران نیست. پرسپولیس باشگاه بزرگی است و اختلاف بین ما فقط سوءتفاهم و اختلاف‌نظر بین یک یا چند نفر است. من از باشگاه پرسپولیس به خاطر تلاش‌ها و دستاورد‌های بزرگش تقدیر می‌کنم.»
بعد از جام ملت‌ها مشکلی نیست
کرش در بخش پایانی صحبت‌هایش گفت: «بعد از جام ملت‌ها دیگر هیچ مشکلی نیست. آن‌هایی که نگران ماندن من هستند، نگران نباشند. البته اینگونه نیست که من با خواست آن‌ها شانه خالی کنم. یک چیز را قول می‌دهم، اگر در خیابان قدم بزنم، اولین شخصی که به من بگوید ما تو را دوست نداریم بلافاصله می‌روم، اما به خاطر چهار نفر نمی‌روم.»
