منچستر بازی بزرگ را باخت، به بدترین شکل ممکن هم باخت تا همه مورینیو را مقصر بدانند. یونایتدی‌های یک‌شنبه شب در آنفیلد تحقیر شدند. کلوپ و شاگردانش ۳ بر یک بازی را بردند تا لیورپول هم صدر جدول را از من‌سیتی پس بگیرد و هم رقیب سنتی خود را تحقیر کند. حالا منچستر در جایگاهی است که کمتر کسی به یاد دارد، ۱۷ بازی و تنها ۲۶ امتیاز. البته وقتی به گل‌های زده و خورده نگاه می‌کنیم به وخامت اوضاع پی می‌بریم؛ عدد ۲۹ جلوی هر دو گزینه یعنی تفاضل گل صفر برای تیمی که تا همین چند سال قبل رقیبی در جزیره برایش متصور نبود. البته اینکه منچستر در ۱۷ بازی ۲۹ گل خورده را باید به حساب دخیا گذاشت، نه مورینیو، هرچند که این روز‌ها همه او را سیبل انتقادات کرده‌اند و کسی زیاد متوجه دروازه‌بان اسپانیایی شیاطین سرخ و خط دفاع جلوی او نیست. دروازه‌بانی که در طول ۳۸ بازی فصل قبل ۲۸ گل خورد و امسال نیز هنوز به نیم‌فصل نرسیده ۲۹ بار دروازه‌اش باز شده است. در کنار این‌ها عملکرد ضعیف خط حمله در مصاف با تیم‌های بالادستی و ضعف مفرط خط هافبک را هم قرار دهید تا بیشتر متوجه اوضاع وخیم منچستر بزرگ شوید. مورینیو بازی بزرگ را به کلوپ باخت تا در مجموع ۱۰ رویارویی با او چهار بار بازنده باشد، اما باخت یک‌شنبه شب با تمام شکست‌های قبلی تفاوت داشت، حتی با آن شکست ۴ بر صفر رئال برابر دورتموند. یک‌شنبه شب، شب تحقیر یونایتد بود. شکستی که هواداران یونایتد را ناامیدتر از هفته‌های قبل راهی خانه کرد. آن‌هایی که شاید دیگر امیدی به بازگشت تیم‌شان نداشته باشند.
