به گزارش جوان آنلاین به نقل از فارس، اعتراضات اخیر فرانسه که از قتل جوان الجزایری الاصل در پاریس آغاز شد که حجم بالایی از خسارت را دربرداشته است. زخمی شدن حدود هزار نفر، آتش سوزی 4 هزار خودرو و ساختمان و دستگیری بیش از 3 هزار نفر در کمتر از یک هفته به خوبی نشان می دهد که فرانسه با چه حجمی از اعتراضات خیابانی مواجه شده است.
اعتراضات اخیر در پاریس برای بسیاری یادآور شورش های سال 2001 در لندن بود که آنهم از قتل جوانی سیاه پوست آغاز شد. هرچند میزان خسارت های اعتراضات روزهای اخیر در پاریس از شورش محله تاتنهام بیشتر بوده لکن به نظر می آید که در هر دو مورد از این اعتراضات شباهت هایی وجود دارد.
برخی با اشاره به اینکه جوانان و نوجوانان نقش اصلی را در این اعتراضات دارند مدعی هستند که رواج شبکه های اجتماعی و بازی های کامپیوتری از دلایل تشدید این بحران سیاسی و امنیتی برای دولت فرانسه هستند. این ایده بیشتر توسط دولت فرانسه بزرگنمایی می شود و شخص ماکرون هم در سخنرانی در واکنش به این اعتراضات از این مساله سخن گفت ولی بنظر می آید که تقلیل این اعتراضات به شورش نسل Z و «وندالیسم» نوجوانان امری اشتباه باشد.
از نگاه برخی رشد سیاست های راست گرایانه در جوامع اروپایی به ویژه فرانسه علیه مهاجران عرب تبار و سیاه پوست از علل اعتراضات در پاریس عنوان شده که طی یک دهه اخیر فضای زندگی برای مهاجران را تنگ تر کرده است. سیاست های ضد دینی و اقدامات خصمانه پلیس علیه مهاجران بخش کوچکی از مشکلات روزمره مهاجران فرانسوی به ویژه مسلمانان عرب تبار در فرانسه است.
از سوی دیگر با رشد گرایش های راست گرایانه در میان فرانسوی ها مسائل هویتگرایی و قومگرایی در میان مهاجران با هدف مقابله با راستگرا تشدید شده است. این امر زمانی دو چندان می شود که به سابقه تاریک فرانسه در آفریقا و مغرب عربی در زمان استعمار هم به تعمیق این امر منتهی شده است به طوری که بسیاری از مهاجران هنوز ریشه های تنفر را در خود حفظ کرده اند که این امر مانع از ادغام آنها در فرانسه شده است. به عنوان نمونه اقدامات فرانسوی ها در آن برهه از تاریخ که به قتل بیش از یک میلیون الجزایری در نبردهای استقلال منتهی شد هنوز هم در حافظه تاریخی الجزایری ها باقی مانده و سویه های این خشم و کینه تاریخی هنوز هم در میان الجزایری ها که سالها در فرانسه زندگی کرده اند، باقی مانده و مانع از ادغام آنها در فرهنگ فرانسوی شده است.
در این میان عامل اقتصادی هم غیرقابل چشم پوشی است و سیاست های دولت ماکرون در کاهش حمایت های دولتی منجر به تشدید فقر و نابرابری در فرانسه شده است. اعتراضات اخیر فرانسه را حتی می توان در ادامه شورش جلیقه زردها که در اعتراض به تغییر قوانین بازنشستگی به خیابان ها آمدند، تفسیر کرد.
ماکرون با تکیه بر تجربه اش در نهادهای مالی بین المللی به عنوان فردی اقتصاددان بر کرسی ریاست جمهوری فرانسه تکیه زد و تلاش کرد با کاهش هزینه های دولت و سوبسید ها و تغییر در قوانینی مثل لایحه اصلاحات اقتصادی عملا در مقابل افکار عمومی فرانسه قرار گرفت. رئیس جمهور فرانسه حتی تلاش کرد برای رسیدن به اهداف اش قانون مذکور را بدون تصویب در مجلس و با تکیه بر اختیارات ویژه به تصویب برساند و این درحالی بود که سندیکاهای کارگری و معلمی در این کشور با تظاهرات و اعتصاب تلاش کردند مانع از تحقق این امر شوند.
در مجموع به نظر می رسد تقاطع سیاست های اقتصادی راستگرایانه دولت فرانسه به سود طبقه برخوردار با سیاست های اجتماعی بر علیهه مهاجران و اقلیت های اجتماعی در این کشور دلیل وقوع شورش های خیابانی در پاریس شده که حتی برخی مقامات این کشور از تعبیر جنگ داخلی برای آن استفاده می کنند.
البته در این میان اشاره به این امر هم واجد اهمیت است که اعتراضات اخیر فرانسه را نباید تنها از منظر تحولات داخلی این کشور دید و با نگاهی به موقعیت این کشور در آرایش سیاسی بین المللی بعد از جنگ اوکراین می تواند نکات مهمی را دربرداشته باشد. فرانسه هم در بحران اوکراین و هم در ائتلاف سازی های جدید آمریکا در آسیا علیه چین از اتخاذ موضع کاملا همسو با واشنگتن خودداری کرده است.
فرانسه همچنان با جدیت بحث مربوط به سیاست خارجی و سیاست دفاعی مستقل اتحادیه اروپا نسبت به آمریکا را مدنظر دارد ولی در جنگ اوکراین هم در مقایسه با انگلستان و آلمان که همراه با ایالات متحده کاملا علیه مسکو موضع گیری کرده اند، تا حدی جانب احتیاط را رعایت کرده و حتی ماکرون در سفر اخیرش به پکن مواضعی متفاوت نسبت به موضع ایالات متحده و محور غرب در قبال پرونده تایوان اتخاذ نمود. این درحالی است که فرانسوی ها در سال های اخیر به ویژه بعد از شکل گیری ائتلاف آمریکا، انگلیس استرالیا و حذف این کشور از پروژه فروش زیردریایی نسبت به این ائتلاف زاویه جدی یافته و طبیعتا در این فضا تضعیف دولت ماکرون آنقدر هم بد نخواهد بود همانطور که شورش جلیقه زردها در کاخ سفید ترامپ را خوشحال کرده بود.
