جوان آنلاین: حسین ریگی کارگردان فیلم سینمایی «میرو» می‌گوید: کارکردن با نوجوانان بازیگر که برای اولین بار مقابل دوربین قرار می‌گرفتند یکی از مهم‌ترین چالش‌های کاری او بوده است.
«میرو» به تهیه‌کنندگی سعید الهی و کارگردانی حسین ریگی در بخش سودای سیمرغ چهل و دومین جشنواره فیلم فجر حضور دارد و یکشنبه ۱۵ بهمن در برج میلاد به نمایش درمی‌آید.
ریگی که در سومین تجربه فیلم سینمایی بلندش داستانی بومی از مردم سیستان و بلوچستان را مقابل دوربین برده، درباره اینباره گفت: زمانی که فیلمسازی را آغاز کردم هدفم این بود که تصویر دیگری از سیستان و بلوچستان را در سینمای ایران به تصویر بکشم. نخستین تجربه من با فیلم «لیپار» رقم خورد که فضای کودک و نوجوان داشت. البته بعد از ساخت این فیلم فکر نمی‌کردم که آثار دیگری با محوریت زادگاهم بسازم، اما مسیر فیلمسازی من بازهم در سیستان و بلوچستان ادامه یافت.
وی با اشاره به توجه ویژه به برخی مفاهیم ارزشمند مشترک انسانی در فیلم «میرو» گفت: میرو داستان زندگی پسری است که برای اثبات مردانگی‌اش دل به دریا می‌زند و مسیر پرفراز و نشیبی را سپری می‌کند. بار‌ها گفته‌ام که فیلم‌هایم بخشی از وجود من هستند؛ «میرو» نیز همین است، چرا که داستان نوجوانی است که برای رسیدن به هدفش جنگندگی می‌کند.
او درباره توجه به عناصر بومی در فیلم سینمایی «میرو» گفت: هر کدام از استان‌های زیبای کشورمان به یک خصیصه و ویژگی شهرت دارند. باید تاکید کنم که مردم سیستان و بلوچستان نیز به مهمان‌نوازی، جوانمردی و غیرت اهالی‌اش مشهور هستند. فیلم سینمایی «میرو» نماینده‌ای از همین ویژگی‌های کمتر گفته شده اهالی جنوبی کشورمان است. متاسفم که در طول دهه‌های اخیر، چهره‌ای منفی آمیخته به قاچاق، اشرار و ... از این منطقه ارائه شده است، اما در لابه‌لای این تصاویر، نقاط روشن بسیار زیادی نیز وجود دارد که باید بیان شود. تمام تلاش من در فیلم بیان همین موضوعات است.
ریگی درباره سختی‌های تولید این فیلم گفت: آغاز فیلمبرداری ما در سیستان و بلوچستان از شهریور بود و فیلمبرداری در شرایط جوی سخت و گرمای هوا، کار گروه تولید را بسیار سخت می‌کرد. جالب است بدانید درجه هوا در شهریور سیستان و بلوچستان دو و گهگاه چند برابر درجه هوا در تهران است. علاوه بر سختی‌های فیلمسازی در هوای گرم و شرجی جنوب کشور باید به سختی‌های کار با بازیگران نوجوان که عمده‌شان برای نخستین بار مقابل دوربین رفته اند نیز اشاره کنم.
وی افزود: در «میرو» ۲۴ بازیگر داشتیم که از بین آن‌ها تنها ۶ هنرمند، تجربه حرفه‌ای بازیگری و حضور مقابل دوربین را داشتند. سودابه بیضایی به همراه امیررضا دلاوری، ایوب افشار، حمید ابراهیمی، ابوالفضل همراه و آرزو تاج‌نیا بازیگران دوربین دیده ما بودند و ۱۸ بازیگر دیگر که همه‌شان بومی بودند، برای نخستین بار مقابل دوربین قرار می‌گرفتند. این موضوع چالش بسیار سختی در تولید فیلم بود.
این کارگردان با اشاره به لزوم توجه بیشتر به سینمای کودک و نوجوان گفت: در دهه ۱۳۶۰، سینمای کودک و نوجوان ایران با ساخت آثاری مثل «دونده»، «باشو غریبه کوچک» و ... روز‌های خوبی را سپری می‌کرد، اما در دهه ۱۳۷۰ و ۱۳۸۰ و بعد از آن، کارگردانان ما آرام آرام از سینمای کودک دور شدند و اکثرشان به سمت ساخت فیلم‌های طنز، اجتماعی و عاشقانه رفتند. همین موضوع باعث ایجاد ضعف بزرگی در سینمای کودک و نوجوان شد. شخصاً به ساخت فیلم، چه کوتاه و چه بلند برای این رده سنی توجه ویژه‌ای دارم و ۴-۵ سال است که تمام توان خود را روی سوژه نوجوان گذاشته‌ام.
وی افزود: به نظرم باید برای نوجوانان رویا بسازیم. خلا این موضوع در شهرستان‌ها بیشتر احساس می‌شود. وقتی از کودک یا نوجوان سیستانی می‌خواهید رویاهایش را نقاشی بکشد، دقیقا نمی‌داند چه باید بکشد؟! وظیفه سینماست که برای این رده سنی رویا بسازد. تلاش من در میرو همین موضوع بوده است.
