«تمجید» علاوه بر کمک؛ این وجه افتراق حمایت رهبر انقلاب از همه دولت‌ها برای دولت سیزدهم است، آن هم با نگاه به عملکرد دوساله دولت مستقر. این تمجید نتایجی دارد که پرداختن به آن خالی از لطف نیست.
آنچه موجب تمجید مضاعف رهبر معظم انقلاب از دولت سیزدهم شده، خصایص این دولت است. «حضور در بین مردم»، «ساده‌زیستی»، «رشد شاخص‌های کلان اقتصادی»، «مواضع انقلابی»، «روحیه جهادی»، «به کارگیری جوانان در رده‌های گوناگون مدیریتی» و «ارتباط با همسایگان» از جمله اقداماتی است که در دو سال گذشته پیگیری شده و تمجید رهبر انقلاب را در پی داشته است. تقویت این نقاط مثبت، لازمه پاسداشت تمجید و تکمیل موفقیت‌های دولت سیزدهم است.
تنگنا‌های معیشتی و ضعف در تبیین دستاورد‌ها دو موضوعی بود که رهبر معزز انقلاب از آن‌ها به عنوان نکاتی یاد کردند که دولت سیزدهم باید در اصلاح آن‌ها بیش از پیش فعالیت کند. نه تنها تمجید رهبر انقلاب از عملکرد دولت سیزدهم به معنای نادیده گرفتن این نکات ضعف نیست، بلکه زدودن این موارد، باید بیشتر از قبل مورد اهتمام دولت سیزدهم باشد. در تحلیلی دیگر، رهبر انقلاب که با نگاه کلان و نگرش سیستمی به اقدامات دولت‌ها نگاه می‌کنند، در اظهارات روز گذشته خودشان، به‌طور ضمنی توضیح می‌دهند که به‌رغم تنگنا‌های معیشتی، تمجید مضاعفشان از دولت بی دلیل نیست: وضعیت نامناسب اقتصادی باعث شده است دستاورد‌های قابل تمجید دولت به چشم نیاید.
تمجید مضاعف رهبر انقلاب از عملکرد دوساله دولت سیزدهم، مکمل اظهارات قبلی ایشان است که فرموده بودند «نزدیک قله‌ایم.» آنچه می‌تواند مسیر پیشرفت ایران را دچار آسیب کند، ناامیدی و خستگی است. عارض شدن ناامیدی و خستگی هم در اثر نادیدن اقدامات یا کم جلوه دادن کار‌های بزرگ صورت گرفته است. تمجید رهبر انقلاب از دولت سیزدهم این نکته را گوشزد می‌کند که با مجموعه کار‌های صورت گرفته، به‌رغم فضاسازی‌های گسترده رسانه‌ای، سیر پیشرفت ایران نه تنها متوقف نشده، بلکه بیشتر از قبل هم شده است. به بیان دیگر، این تمجید، کار‌های انجام شده برای پیشرفت ایران را از پستو‌های رسانه‌ای خارج کرده و با کنار زدن فضاسازی‌های گسترده برای تزریق ناامیدی و پسرفت، ثابت می‌کند ملت ایران نزدیک قله است. اظهارات روز گذشته رهبر انقلاب با دولتمردان، یک وظیفه هم بر دوش همه رسانه‌هایی که خواهان تسهیل پیشرفت ایران هستند، می‌گذارد.
همان‌طور که ایشان در جای دیگری تأکید کرده‌اند که نقد باید همراه با «اعتماد» باشد، اکنون و این اظهارات یک خصوصیت دیگر نقد را هم بیان می‌کند و آن اینکه اخبار و تحلیل‌ها، بیشتر از آنکه ناامیدکننده و مانع سیر پیشرفت ایران باشد، باید امیدآفرین و معطوف به تبیین کار‌های بزرگی باشد که صورت گرفته است. تکلیف رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور که مشخص است، خبرگزاری‌ها، نشریات و تارنما‌هایی که نه اعتماد را در نقد مفروض می‌گیرند و نه بیان اقدامات صورت گرفته را برای خود تکلیف می‌دانند، باید نسبت خود را با پیشرفت ایران و ایرانی مشخص کنند. پربیراه نیست اگر معتقد باشیم کند شدن مسیر پیشرفت ایران در موارد زیادی، ناشی از غیرحرفه‌ای عمل کردن رسانه‌های داخلی در تبیین دستاورد‌های ملی و تزریق امید در جامعه است.
بار روی دوش گروه رسانه‌ای دولت سیزدهم با تمجید رهبر انقلاب سنگین‌تر از همیشه است. روابط عمومی‌های دستگاه‌های اجرایی نباید این تمجید را بر رضایت حداکثری از عملکرد خود حمل کنند. اتفاقاً رهبر معظم انقلاب برای چندمین‌بار ضعف در تبیین را مانع دیده شدن کار‌های دولت دانسته‌اند. این نهاد‌های رسانه‌ای دولتی هستند که می‌توانند و باید با ممزوج کردن هنر و علم رسانه، اقدامات انجام شده را در پوشش‌های مختلف منتشر کنند و خط امید را در جامعه پررنگ‌تر کنند.
