جوان آنلاین: حمید نوری در سوئد و یوهان‌فلودروس در ایران، دو مورد واقعی مطالعه حقوق بشر است. رویه دادگاه‌های ایران و سوئد در مواجهه با این دو نفر، به خوبی نشان می‌دهدحقوق بشر در کدام کشور واقعاً رعایت شده است.
هفته گذشته بود که مسعود ستایشی، سخنگوی قوه قضائیه در نشست خبری با خبرنگاران در خصوص آخرین وضعیت پرونده حمید نوری، ایرانی زندانی در سوئد که با پرونده‌سازی منافقین و رفتار خلاف قانون دولت سوئد در این کشور به حبس ابد محکوم شده با اشاره به اینکه درخواست فرجام خواهی نسبت به دادنامه صادر شده علیه وی در دیوان عالی کشور سوئد انجام شده‌است، اظهار کرد: اکنون منتظر تصمیم‌گیری دیوان عالی این کشور هستیم که آیا این درخواست را خواهد پذیرفت یا خیر.
ستایشی حکم دادگاه تجدیدنظر سوئد نسبت به حمید نوری را ظالمانه دانست و با بیان اینکه وی تبعه مظلوم ما است، خاطر نشان کرد: خانواده آقای حمید نوری به مدت سه ماه است که هیچ گونه خبری از وی ندارند و کلیه امکانات اعم از مکالمه تلفنی محدودی هم که به شکل خیلی ضعیف از قبل بود به طور کلی قطع شده‌است و هیچ ارتباطی با بیرون برای وی مقدور نیست. وی یادآور شد: همچنین مراقبت‌های کنسولی که منبعث از قوانین بین‌المللی است و تکلیف است درباره ایشان بسیار محدود و مضیق شده و حتی می‌توان گفت نزدیک به صفر رسیده‌است. سخنگوی قوه قضائیه با بیان اینکه ما و خانواده آقای حمید نوری نگران و بی خبر از وضعیت ایشان هستیم، اظهار کرد: در این شرایط از طریق جراید سوئد متوجه شدیم که نزدیک یک ماه پیش پای ایشان دچار شکستگی شده‌است. چنانکه این جراید اعلام کرده‌اند عضو صدمه‌دیده ایشان مورد عمل جراحی نیز قرار گرفته‌است. حالا اینکه پای ایشان خود به خود شکسته شده یا عامل دیگری در این موضوع مؤثر بوده معلوم نیست و به آینده می‌سپاریم تا ببینیم بررسی‌ها چه نشان می‌دهد، چون به دلیل قطع کامل ارتباط با ایشان این موضوع مشخص نیست. وی با تأکید بر اینکه کارشکنی دولت و سیستم قضایی سوئد برای عدم انجام ملاقات خانواده حمید نوری با وی همچنان استمرار دارد و نسبت به آن پافشاری می‌کنند اظهار کرد: عمق نگرانی از سلامت ایشان در زندان افزایش پیدا کرده‌است. بلاشک افزایش اعمال محدودیت‌های این چنینی برای محکوم بیگناهی همچون آقای حمید نوری که تمام دوران تحقیقات در مورد وی به پایان رسیده و مراحل دادگاه‌های بدوی و تجدیدنظر را هم طی کرده‌است، جز ناشی از ترس و واهمه دولت سوئد از شنیده شدن صدای مظلومیت محکوم تنها و مظلوم و دربند نبوده که همچنان این محدودیت‌ها مع الاسف ادامه داشته و حتی آن طور که مطلع شده‌ایم، بدتر نیز شده‌است.
سوئد از دغدغه دادرسی عادلانه تا انجام دادرسی غیرعادلانه
این بدتر شدن اعمال محدودیت در مورد حمید نوری و حتی شکستن مشکوک پای وی در یکی از زندان‌های اتحادیه اروپا در حالی است که به رغم ادعا‌ها در خصوص دادرسی عادلانه در کشور‌های ذیل این اتحادیه روند محاکمه حمید نوری نیز با چنین محدودیت‌های غیرقابل قبولی همراه بود که به خوبی ثابت می‌کند مسائلی که توسط سوئد و دیگر اعضای اتحادیه اروپا در خصوص دغدغه داشتن درباره دادرسی عادلانه در کشور‌های دیگر از جمله کشور ما مطرح می‌شود تنها برای کشور‌های غیرهمسو با آن‌ها موضوعیت دارد و وقتی که زمان اعمال قواعد به خود آن‌ها می‌رسد، تلاش دارند به هر شکل ممکن از اجرای آن شانه خالی کنند. از جمله اینکه حمید نوری در حالی با اتهام غیرقانونی جنایات علیه بشریت و قتل در دادگاه سوئد به حبس ابد محکوم شد که نه‌تن‌ها ارتباط آزادانه با وکیل قبل از محاکمه نداشت، بلکه حتی وکیل وی نیز در دادگاه مورد تهدید قرار گرفت و نه‌تن‌ها اجازه داده نشد از ارتباطات مرسوم کنسولی برخوردار شود، بلکه حتی مترجم رسمی مجرب نیز برای او تأمین نشده‌بود و در شرایطی که نیاز به چشم پزشک داشت در روند محاکمه از عینک مناسب برای مطالعه پرونده خود نیز برخوردار نبود. حالا این‌ها را مقایسه کنید با شرایطی که محکومان امنیتی مانند الهه محمدی و نیلوفر حامدی با اتهامات علیه امنیت ملی از زندان با خارج از کشور تماس می‌گیرند و کنسرت تلفنی برگزار می‌کنند یا نرگس محمدی در زندان اوین با آنجلینا جولی مصاحبه می‌کند و به نخست وزیر سوئد نامه می‌زند که جمهوری اسلامی ضدحقوق بشر است.
حمید یا یوهان کدام خون رنگین‌تر است
حمید نوری در شرایطی بیش از چهار سال است که در زندان انفرادی با کمترین امکانات برای ارتباط با بیرون محبوس است و حتی امکان یک تماس ساده با خانواده خود را نیز ندارد، بد نیست بدانید که اتفاقاً از سال ۱۴۰۱ یک زندانی سوئدی به نام یوهان فلودروس نیز در ایران بازداشت‌شده و در حال محاکمه است، اما یوهان نه‌تن‌ها در زندان انفرادی نیست، بلکه در تماس تصویری با خانواده‌اش از اینکه با سه نفر دیگر هم سلول شده ابراز ناراحتی کرده‌است. او که تحت پوشش کارمندی اتحادیه اروپا جاسوسی می‌کرده متهم به افساد فی‌الأرض و اقدامات گسترده علیه امنیت کشور با وصف همکاری اطلاعاتی گسترده با رژیم صهیونسیتی است.
از جمله اقدام‌های این متهم سوئدی، که در کیفرخواست نماینده دادستان به آن‌ها اشاره شد، ارتباط شبکه‌ای با عوامل و عناصر اتحادیه اروپا و نمایندگان مرتبط با گروهک تروریستی منافقین، اجرای پروژه‌های مختلف با هدایت عناصر رژیم‌صهیونیستی و نقش‌آفرینی مؤسسات و سازمان‌های فعال در حوزه براندازی، حضور در ایران در قالب هیئت کمیسیون اروپا همزمان با همکاری با نهاد‌های و سرویس‌های اطلاعاتی اروپا و اسرائیل در ایران با پوشش کارمند اتحادیه اروپا، برقراری ارتباط شبکه‌ای در کشور با سایر عوامل سرویس اطلاعاتی سوئد، اقدام و فعالیت در پروژه‌های براندازی و انتقال پول به ایران در قالب پروژه‌های اشاره شده، همکاری و ارتباط اطلاعاتی در اتحادیه اروپا، سفر به فلسطین اشغالی و ارتباط با عناصر و عوامل رژیم اشغالگر قدس و همچنین جمع‌آوری اطلاعات از برنامه‌های جمهوری‌اسلامی ایران که ارتباطی با حوزه حرفه‌ای فعالیت است.
با وجود همه این موارد، اما از آنجایی که همیشه خون اروپایی‌ها از ایرانی‌ها رنگین‌تر است در شرایطی که تبعه ایرانی در بیشترین محدودیت‌ها گرفتار است تصاویر تماس تصویری، غذای لاکچری خوردن و رسیدگی به تبعه سوئدی منتشر می‌شود و در شرایطی که کاردار سوئد با وکلایش در دادگاه یوهان شرکت می‌کند ولی عوامل دیپلماتیک ایران را به دادگاه حمید نوری راه ندادند.
سوئد و نگرانی درباره جنایت علیه بشریت
نکته جالب‌تر اینکه سوئد در حالی مدعی است که برای حمایت از حقوق بشر و مقابله با جنایت علیه بشریت حمید نوری را آن هم در خصوص ادعایی مربوط به سال ۶۷ پای میز محاکمه کشیده که هم اکنون دولت این کشور به صراحت از جنایات رژیم صهیونیستی در به شهادت رساندن بیش از ۲۸ هزار نفر و زخمی کردن ده‌ها هزار حمایت می‌کند. اکنون سؤال مهم این است که وقتی قتل، به بردگی گرفتن، ریشه‌کن کردن، محبوس کردن، شکنجه، خشونت‌های جنسی، ناپدید کردن اجباری اشخاص، اعمال غیر‌انسانی از جمله جنایات علیه بشریت است که تمام یا بسیاری از آن‌ها روزانه توسط رژیم صهیونیستی در حال انجام است چگونه دولت سوئد می‌تواند از آن‌ها حمایت کند، ولی ادعای گروهی را که تا همین چند سال پیش توسط غرب نیز به عنوان سازمان تروریستی شناسایی شده بودند، معتبر بداند!
خون یوهان و یوهانها رنگین تر است نه؟ 
