جوان آنلاین: کانال مطالعات جنگ هیبریدی در تلگرام در مطلبی با عنوان شبه‌نظامیان و تغییر نظم بین‌المللی نوشت:
اگرچه اصولاً از این مسئله غافل بوده ایم، اما شبه‌نظامیان بازیگران قابل‌توجه و شایع در محیط امنیتی و بین‌المللی معاصر محسوب می‌شوند.
در واقع، تنها بخش بسیار کوچکی از جمعیت جهان درکشورهایی زندگی می‌کنند که نیروی نظامی بسیار حرفه‌ای، ارتش و نیروهای پلیس کارآمد دارند؛ امروزه مردم سراسر جهان تحت قدرت و نفوذ شبه‌نظامیان و دیگر گروهای خشن غیردولتی در حال زندگی هستند.
در یک مطالعه بیش از 200 شبه‌نظامی فعال طرفدار دولت که تنها زیرمجموعه‌ای از این نوع گروه‌های غیر دولتی خشن هستند در 60 کشور جهان فعالیت دارند.
در همین حال، تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که اینترنت و فضای مجازی امکان ظهور شبه‌نظامیان جدید طرفدار و ضد حاکمیت را فراهم ساخته است. اندازه و ترکیب این گروه‌های مسلح می‌تواند از حدود ده تا ده‌ها هزار نفر باشد؛ درحالی‌که در مناطق نزدیک به جامعه یا در مناطق دور از دیگر همسایگان فعالیت می‌کنند.
شیوع شبه‌نظامیان در سراسر جهان باقدرت آنها برای تأثیرگذاری بر امنیت بین‌الملل «مطابقت» دارد.
شبه‌نظامیان طرفدار دولت در فاصله سال‌های 1981 تا 2007 ؛در حدود 81 درصد از جنگ‌های داخلی حضور مستمر داشته‌اند.
این نوع از گروه‌های غیر دولتی خشن تقریباً در هر درگیری بخشی از منظر و ماهیت استراتژیک بوده و در دوران پس از جنگ سرد و همچنین در بعضی موارد نیروهای نظامی چندملّیتی نتایج خود را از این طریق شکل داده‌اند.
گروه‌های مسلح سومالی، ارتش آمریکا را در شهر موگادیشو و طی حادثه وحشتناک به نام بلک هاوک در سال ۱۹۹۳ که در نهایت منجر به عقب‌نشینی آمریکا از سومالی شد به شدت تضعیف کردند. در عراق، بسیاری از شبه نظامیان شیعه پس از حمله 2003 ایالات متحده در خیابان‌های بغداد اراده خود را بر سربازان غربی تحمیل کرده و توانایی آمریکا در تأمین امنیت این کشور را با پیچیدگی‌های فراوانی روبه‌رو ساختند.
علاوه بر این مرگبارترین نبردهای قرن بیست و یکم تا به امروز، شبه نظامیان را به عنوان بازیگر کلیدی در نظر گرفته است. شبه‌نظامیان در طولانی شدن جنگ‌های داخلی نقش جدی داشته‌اند و پایان آنها را سخت‌تر کرده و همچنین رنج‌های انسانی را افزایش می‌دهد.
خشونت شبه نظامیان «نقض حقوق بشر» در مقیاس گسترده از جمله "پاک‌سازی قومی و نسل‌کشی" را دربرمی گیرد.شبه نظامیان اثبات کرده‌اند که در پیگیری سیاست خارجی و اهداف نظامی در کشورهای دیگر مفید و کارساز هستند.
در عصر امروزی دولت‌ها به‌جای اینکه نیروهای نظامی خود را در برابر دیگر کشورها قرار دهند، شبه نظامیان را به عنوان نیروهای نیابتی در جنگ‌های داخلی به کار گرفته و یا پشتیبانی مستقیم و غیر مستقیم می‌کنند.
این امر اغلب منجر به افزایش تنش‌ها در میان نیروهای خارجی می‌شود که از شبه نظامیان مربوط به خود پشتیبانی کرده و پتانسیل موجود در نیروهای خارجی را می‌توان به نوعی مسئول اصلی در اعمال خشونت‌آمیز شبه نظامیان دانست.
