جوان آنلاین: کانال تلگرامی اندیشکده راهبردی تبیین نوشت:
با مروری بر وضعیت غرب آسیا در ۱۰۰ سال گذشته می‌بینیم که به نوعی محور همه حوادثی که در این مدت رخ داده است، ارتباط مستقیم یا غیر مستقیمی با موضوع فلسطین دارد. اگر کشور‌های منطقه همچون عراق و افغانستان زخم اشغال را تحمل کرده اند به این دلیل بوده که این امر از سوی امریکا، اقدامی برای تثبیت اسرائیل به شمار می‌آمد.
اگر در منطقه ما به رغم ثروت زیادش، فقر حاکم است به این دلیل بوده که بنا به تفکر امریکایی ها، منابع ثروت هیچ کشوری نباید از اسرائیل بیشتر باشد و به همین دلیل است که علیه کشور‌های منطقه تحریم‌های بی شماری اعمال می‌شود. اگر تبعیض، دیکتاتوری و کودتا است و اتفاقات و جنگ‌های ویرانگری در این کشور‌ها صورت می‌گیرد، ناشی از طراحی صهیونیست‌ها است. پس بدیهی است که اگر این چنین نقطه شومی از منطقه حذف شود، مشکلات هم حل خواهد شد.
راهکار دو دولتی موضوع موهومی است که نه فقط به مصلحت منطقه نیست بلکه امکان اجرایی شدن را هم ندارد. هرچند اسرائیل هم با آن موافق نبوده و به دنبال چیزی فراتر از سرزمین‌های فعلی خود است.
دومین نکته‌ای که رهبری انقلاب به آن اشاره داشته اند، عادی شدن روابط رژیم صهیونیستی با کشور‌های عربی اطراف است. ایشان بخوبی عنوان کرده اند که با این کار نه تنها مشکل حل نمی‌شود بلکه مشکل متوجه دولت‌هایی خواهد شد که با چشم بستن بر جنایات رژیم اشغالگر با آن دست دوستی داده اند.
سابقه تاریخی نیز همین امر را نشان می‌دهد. مصر و اسرائیل ۴۵ سال قبل روابط خود با یکدیگر را عادی سازی کرده اند، اردن و اسرائیل ۴۰ سال قبل دست دوستی به سوی هم دراز کردند و دولت‌هایی نظیر مراکش هم از در رفاقت با صهیونیست‌ها وارد شد. آیا این عادی سازی‌ها به نفع منطقه به کار آمد؟ آیا توانسته کمک اساسی به خود رژیم اسرائیل هم کند؟ پاسخ منفی است.
این تصمیمات نه تنها موفقیت آمیز نبوده بلکه سبب بروز درگیری‌های بیشتر و حتی ایجاد بحران هم در داخل اسرائیل و هم در میان حامیان آن شده است.
