جوان آنلاین: عملیات «طوفان الاقصی»، رژیم صهیونیستی را در وضعیتی قرار داد که به اذعان کارشناسان و تحلیلگران بین المللی در طول تاریخ اشغال فلسطین توسط صهیونیست‌ها سابقه نداشته است. این واقعه و عملیات مهم، تمام معادلات و محاسبات منطقه‌ای را تغییر داد و قواعد بازی را به گونه‌ای عوض کرد که حالا برای بررسی و تحلیل وضعیت منطقه، شاخص‌های متفاوتی را مورد بررسی قرار داد. اما تحول تمام این قواعد، تغییری در صهیونیست‌ها ایجاد نکرد و آن‌ها تمامیت خواهی همراه با نژاد پرستی خود را با خوی وحشی گری و خونریزی در تمام این مدت به منصه ظهور گذاشته اند.
حمله زمینی و اهداف واهی
به گزارش تسنیم، نخستین ورود زمینی رژیم صهیونیستی به نوار غزه، قریب ۳ هفته پس از آغاز جنگ به شمال نوار غزه، انجام شد. اهداف اعلامی صهیونیست‌ها این بود که مراکز اصلی فرماندهی حماس در شمال نوار غزه قرار دارد. صهیونیست‌ها که مدعی «از بین بردن حماس» و «آزادی اسیران» خود بودند، با ددمنشی تمام هر آنچه از وحشی گری در چنته داشتند، ارائه کردند. اما حاصل آن چیزی جز تخریب‌های وسیعِ بر آمده از وحشی گری صهیونیست‌ها و سیراب کردن حس خونریزی آن‌ها نبود. آن‌ها به هیچ یک از اسیران خود در جریان عملیات زمینی نرسیدند و «از بین بردن حماس» نیز در حد سخن باقی ماند. به عبارتی اهداف اعلامی صهیونیست‌ها تاکنون واهی بوده و آن‌ها در تحقق آن حتی در حمله به مناطق غیرنظامی ناکام بوده‌اند.
در مرحله دوم عملیات زمینی، صهیونیست‌ها در زمانی که شمال غزه را ویران کرده، خط حائلی بین شمال و مرکز به وجود آورده بودند -و بر اثر این اقدام بیشتر جمعیت شمال را به مرکز و جنوب کوچانده بودند، به خان‌یونس هجوم بردند. این بار بهانه صهیونیست ها، این بود که حماس و رهبران آن از جمله یحیی السنوار در خان‌یونس حضور دارند.
هجوم به خان‌یونس را می‌توان یکی از خونبارترین جنگ‌های تاریخ بشریت توصیف کرد. جایی که هزاران غیر نظامی که اکثر آن‌ها زنان و کودکان بودند، با فجیع‌ترین وضعیت به خاک و خون کشیده شدند. اما این بار هم نتیجه، «هیچ» بود. تا فقط حس خونریزی و تخریب صهیونیست‌ها سیراب شود.
حمله به رفح
حالا پس از گذشت ۷ ماه و اندی از حملات وسیع صهیونیست‌ها به غزه و ویران کردن شمال و مرکز نوار غزه، نوبت رفح در جنوب نوار غزه رسیده است. صهیونیست‌ها مدعی اند گردان‌های اصلی حماس- که ۴ گردان هستند- در این منطقه قرار دارند و هدف حمله زمینی به منطقه رفح را، از بین بردن این گردان‌ها ذکر می‌کنند. اما همه می‌دانند که این بهانه‌ای بیش نیست.
شاهدِ این مسئله، اظهارات «نتانیاهو» در جمع نمایندگان خانواده‌های اسیران رژیم صهیونیستی، چند روز پیش از آغاز حمله به رفح است. آنجا که گفت: این ایده که ما جنگ را قبل از دستیابی به تمام اهداف آن متوقف خواهیم کرد غیر قابل قبول است. ما وارد رفح خواهیم شد و تیپ‌های حماس را، با توافق [آتش بس]یا بدون توافق، از بین خواهیم برد تا به پیروزی کامل دست یابیم». این جملات «نتانیاهو» از میل سرشار او برای کشتار مردم غزه و بی‌توجهی محض به آنچه که مذاکرات آتش‌بس خوانده می‌شود، حکایت دارد.
مخالفت جهانی با حمله به رفح
رژیم صهیونیستی در حالی حمله به رفح را اجرایی کرد که جامعه جهانی پیش از ماه مبارک رمضان در خصوص حمله به رفح به این رژیم هشدار داده بود. حتی کشور‌های اروپایی حامی رژیم صهیونیستی و ایالات متحده به «نتانیاهو» در خصوص حمله به رفح هشدار داده، مخالفت خود را با حمله به منطقه‌ای که بیش از ۱.۵ میلیون نفر را در خود جای داده است، اعلام کردند. اما صهیونیست‌ها باز هم اعلام کردند این حمله را انجام خواهند داد و این یک معنا بیشتر ندارد و آن اینکه صهیونیست‌ها نه گوش شنوا دارند، نه وجدانی که درصدی آن‌ها را از جنایت باز دارد. آن‌ها یک خوی وحشی گری و خونریزی در وجود خود دارند که فقط می‌خواهند آن را سیراب کنند.
هوشیاری مقاومت و فرار رو به جلوی «نتانیاهو»
نکته مهمی که در این میان از دید رسانه‌ها و افکار عمومی پنهان ماند، خدعه‌ای بود که «نتانیاهو» و رژیم صهیونیستی پیاده کردند تا تمهید هوشمندانه مقاومت برای جلوگیری از خونریزی صهیونیست‌ها در رفح نافرجام بماند.
بین زمان اعلام قبول طرح آتش بس ارائه شده از سوی میانجی‌ها توسط جنبش حماس و حمله رژیم صهیونیستی به رفح و اشغال گذرگاه رفح در مرز مصر تنها چند ساعت فاصله بود. داده‌های ارائه شده از سوی منابع آگاه حکایت از آن دارند که رژیم صهیونیستی فکر نمی‌کرد، جنبش حماس، طرح ارائه شده آتش بس را بپذیرد، لذا خود را برای حمله به رفح آماده می‌کرد. از همین رو، زمان تعیین شده برای آغاز حمله زمینی به رفح از سوی ارتش، زمان دیگری بود.
اما هنگامی که صهیونیست‌ها از تصمیم حماس مبنی بر پذیرفتن طرح آتش بس آگاه شدند، با دستپاچگی تمام، حمله به رفح را آغاز کردند تا پیش از آنکه حماس، اعلام موافقت خود را رسانه‌ای کرده، جلوی حمله زمینی رژیم صهیونیستی به رفح را سد کند، آن‌ها حمله را انجام داده باشند.
این همان حسی است که در سطور بالا هم به آن اشاره شد، حس خونریزی و وحشی گری که صهیونیست‌ها برای سیراب کردن آن دست به هر جنایتی زده اند. از بمباران بیمارستان گرفته تا زنده به گور کردن اسیران دست بسته.
داده‌های فوق، این قاعده مطرح شده از سوی مقاومت را بیش از پیش روشن و تأیید می‌کنند که، صهیونیست ها، برای خوی وحشی گری شان، هر جنایتی را برای خود مجاز می‌دانند و جز زبان مقاومت هیچ چیز نمی‌تواند آن‌ها را سرجایشان بنشاند.
این همان چیزی است که «ناحوم بارنیاع»، تحلیلگر نظامی روزنامه عبری «یدیعوت آحرونوت» با زبانی دیگر به آن اشاره کرده است مبنی بر اینکه، دلایلی که نتانیاهو برای حمله به رفح می‌آورد، همان دلایلی است که برای حمله به شمال غزه و خان‌یونس مطرح می‌کرد، اما هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده است و همه چیز در جایگاه روز اول قرار دارد. نه حماس از بین رفته، نه اسیران آزاد شده اند.
