خادمالرضا (ع) در شب میلاد امام رئوف خود را به سلطان طوس رساند و آسمانی شد؛ چیزی که از او به یادگار مانده تلاشهایش برای احیای امید مردم است. شهید آیتالله رئیسی در حالی سکان ریاست جمهوری را به دست گرفت که آوار یک دهه درجا زدن اقتصاد، مردم را ناامید کرده بود. او، اما از همان اول عزمش را جزم کرد تا دوباره بذر امید را در قلب مردم بارور کند و در این مسیر ابایی از روبهرو شدن با مشکلات نداشت.
خادمالرضا شهید که پیش از این در مقام تولیت آستان قدس رضوی تمام تلاشش را کرده بود با محرومیتزدایی لبخند شادی و امید را برلبان محرومان جامعه پدیدار کند از آغاز دوران ریاست جمهوری نیز همین را به شکل جدی دنبال کرد و در اولین روزهای حضور در پاستور در شرایطی که کشور درگیر کرونا بود خود را به داروخانه سیزده آبان رساند تا به مردمی که در بدترین وضعیت سلامتی کشور به این داروخانه مرکزی آمده بودند از نزدیک امید دهد که کشور در حال گذار از این شرایط است و البته مدتی بعد به واسطه رایزنی شخصی با رئیسجمهور چین پیاپی بارهای واکس کرونا وارد کشور شد و این بیماری به سرعت مهار شد تا نگرانی از مرگ جای خود را به امید به زندگی در کشور دهد. بعد از مهار این بیماری منحوس شهید رئیسی که تورمی سنگین از دولت قبلی به او به ارث رسیده بود، حل مشکلات اقتصادی را مهمترین برنامه دولت خود قرار داد و در حالی که از دوران ریاست بر قوه قضائیه نهضت احیای واحدهای تولیدی راکد را کلید زده بود، همین مسیر را تا رسیدن به رکورد کمترین میزان بیکاری ادامه داد و یکی از مهمترین پایههای امید را در کشور دوبار زنده کرد و در همین مسیر بود که به مولای خود رسید.