دکتر جاوید ثمودی با اشاره به وجود رابطه ای تنگاتنگ میان امید و حس خوشبختی گفت: خوشبختی احساسی است که با انسان همراه است و او را نسبت به آینده خوش‌بین می‌سازد.
این روان شناس اجتماعی افزود: امید به زندگی و آینده و امیدواری نسبت به عنایت و لطف خدا در زندگی می‌تواند به انسان حس خوشبختی و سعادت دهد. توجه خانواده‌های ایرانی به معنویت در زندگی آرامش روحی آنان را افزایش و سطح امید به زندگی را ارتقا می‌دهد.
وی، خوشبختی را یک احساس درونی دانست و بیان کرد: ممکن است افرادی در زندگی همه ظرفیت‌ها و امکانات کافی را در اختیار داشته باشند اما احساس خوشبختی نکنند و یا در ظاهر افرادی با کمبودهای فراوانی مواجه باشند اما از درون احساس خوشبختی کنند.
ثمودی گفت: امیدواری نقش مهمی در ایجاد احساس خوشبختی دارد، از این رو انسان‌هایی که در زندگی به معنویت گرایش دارند و خدا را در جای جای زندگی خویش احساس می‌کنند به مراتب از حس خوشبختی بیشتری برخوردار هستند، به همین دلیل ناامیدی از درگاه خداوند گناهی نابخشودنی از منظر دین اسلام است.
وی، معاشرت با انسان‌های امیدوار را یکی از راه‌های مهم در احساس خوشبختی در زندگی دانست و تاکید کرد: گاهی با افرادی رفت و آمد می‌کنیم که با تلقین اینکه خوشبخت نیستند و امید را از دست داده‌اند، ناخودآگاه در ما نیز تاثیر منفی می‌گذارند.
این روانشناس تصریح کرد: انسان می‌تواند در اوج ناملایمات با امید به خدا، زندگی خود را بسازد و همواره احساس خوشبختی کند و از همه موقعیت‌های زندگی بهترین بهره‌برداری را ببرد.
وی، مثبت اندیشی را شیوه‌ای مهم در ایجاد امید در زندگی دانست و گفت: برای داشتن زندگی خوب باید مثبت اندیش بود. درست است که مشکلات زندگی گاه طاقت فرسا می‌شود اما آنچه ما را به مرز بدبختی می‌کشاند مشکلات نیست بلکه از دست دادن امید در زندگی است.
ثمودی ادامه داد: خوب زیستن و امیدواری نیازمند کسب مهارت‌های لازم است. می‌توان با پند گرفتن از زندگی افرادی که با همه مشکلات، آینده و امروز خود را ساخته‌اند این مهارت‌ها به دست بیاوریم. باید توجه داشت که عمر ما محدود است و باید از لحظات این عمر استفاده بهتری داشته باشیم و تجربه‌ای خوشایند از لحظات ناب زندگی ببریم.
