فرماندهی لشکر ویژه شهدا مسئولیتی بود که همه آن را با محمود کاوه می‌شناختند. او که سال ۱۳۴۰ در مشهد مقدس به دنیا آمد در بدو تشکیل سپاه پاسداران عضو این نهاد انقلابی شد و در ۲۲ سالگی با سمت فرماندهی تیپ ۱۵۵ ویژه شهدا به غرب کشور رفت. این تیپ مدتی بعد به لشکر ارتقا یافت.
در عملیات کربلای ۲، محمود کاوه فرمانده لشکر ویژه شهدا، کار عجیبی کرد. نیرو‌های خط شکن را جلو فرستاد و آمد و نمازی دو رکعتی اقامه کرد.
بعد از نماز گفت: این نماز را فقط به دو دلیل خواندم، اول برای پیروزی بچه‌های خط شکن و بعد. یکی از بچه‌ها پرسید: «بعد چی؟» گفت: «دلم می‌خواهد اگر خدا لایقم بداند این نماز، آخرین نمازم باشد» و خدا لایقش دانست. شهید کاوه در همان عملیات شهید شد.
کومله باید بدونه با کی طرفه
سردار «سید مجید ایافت» نیز در خاطره‌ای بیان کرد: گوشی بی سیم دستش بود و با صدای بلند به لهجه‌ی مشهدی می‌گفت: مو محرابُم، شما ایادی شرق و غرب هستِن. پدرتان را در میارُم. گفتم: با کی داری اینجوری حرف می‌زنی؟ گفت: با رئیس کومله‌ها، می‌خوام صدامو بشناسن که موقع عملیات بدونن با کی طرِفَن.
یکی از کرد‌ها می‌گفت، هر موقع مثلث محراب، قمی و کاوه در یک عملیات کامل می‌شد و صدایشان در بی سیم کومله‌ها می‌پیچید، همه حساب کار دستشان می‌آمد و می‌فهمیدند که شکست قطعی است.
اصرار برای حکم جانشینی
«حمید خلخالی» از رزمندگان دوران دفاع مقدس نیز در خاطره‌ای از شهید محمود کاوه تعریف کرد: دست کرد توی جیبش و نامه‌ای بیرون آورد. حکم فرماندهی سپاه سقز بود. فکر کردم مال خودش است، با خودم گفتم: حتماً می‌خواد قول بگیره که پشتش باشم و باهاش کار کنم. حکم را داد دستم، دیدم اسم من توی آن نامه نوشته شده.
نگاهش کردم، پرسیدم: این حکم چیه؟ گفت: حکم فرماندهی سپاه سقز، برای تو گرفتمش، گفتم: خودت چی؟ گفت: از این به بعد من هم مسئول عملیاتم، اینم حکم. بی اختیار زدم زیر خنده، گفتم: آقا محمود تو هم چه کار‌هایی می‌کنی ها! اینجا همه می‌دونن که از تو شایسته‌تر و بهتر برای فرماندهی سپاه کسی دیگه‌ای نیست.
تنها چیزی که نمی‌توانستم قبول کنم همین یک مورد بود که او بشود مسئول عملیات و من بشوم فرمانده. آنقدر اصرار کردم تا مجبور شد حکم‌ها را عوض کند.
