مجید صادقی روانشناس با اشاره به مشکلات تک فرزندی در خانواده‌ها اظهار کرد: یکی از مهمترین پیامدهای تک فرزندی در بسیاری موارد کاهش رشد اجتماعی کودک است در خانواده‌های تک فرزند ضعف در تعاملات اجتماعی با همسالان به دلیل ارتباط کودک با افراد بالغ دیده می‌شود به همین منظور کودکان تک فرزند اغلب از برقراری ارتباط دچار اضطراب می‌شوند و به انزواگرایی روی می‌آورند.
وی ادامه داد: یکی دیگر از مشکلات تک فرزندی توجه طلبی انحصار طلبی آنها است که اکثر آنها حق خود می‌دانند که حرف‌هایشان مورد پذیرش کامل اطرافیان قرار گیرد و همچنین این کودکان برای رقابت کسی را ندارند و در خانواده‌هایی رشد می‌کنند که افراد بالغ در آن حضور دارند و کودک دیگری نیست که بتوانند با او ارتباط برقرار کند و غالبا رفتاری را که بروز می‌دهد به شیوه بزرگ سالان است.
صادقی تصریح کرد: خانواده‌های تک فرزند باید با خانواده‌هایی رفتار کنند که فرزندان کم سن و سال داشته باشند که بتوانند جمعی دوستانه فراهم کنند تا ارتباطات اجتماعی کودکشان بیشتر شود.
روانشناس با اشاره به حساسیت‌های والدین به رفتار و گفتار تک فرزندانشان تاکید کرد: خانواده‌هایی که یک فرزند دارند چون تجربه‌ای از داشتن فرزندان دیگر نداشته‌اند در قابل هر اتفاقی به سرعت برآشفته و رفتارهای وسواسی از خود نشان می‌دهند که ممکنت است به راحتی خونسردی خود را از دست بدهند.
وی در پایان گفت: بزرگ‌ترین خطری که فرزندان تنها را به هنگام بزرگسالی تهدید می‌کند این بوده که وقتی از حمایتهای کمتر محیطی بهره‌مند می‌شوند و دچار ناامیدی شده و جامعه و محیط بیرونی را برای خود تهیه کننده می‌بینند که همه اینها ریشه در توجه و حساسیت بیش از حد والدین در دوران کودکی دارد.
