سرویس تاریخ جوان آنلاین: پژوهش در تاریخ انقلاب اسلامی از ضروریترین مباحث امروز در عرصه تحقیقات کشور است. شناسایی درست حوادث انقلاب و نقش شخصیتهای محلی منطقهای، کمک انکارناپذیری به شناخت عمق و ریشههای انقلاب اسلامی در میان مردم میکند. برای نیل به این مهم نخستین اصل الزامآوری که فراروی محقق تاریخ قرار داشت، ضرورت ایجاد تغییر در روش تحقیق بود. استفاده از شیوه میدانی و قناعت نکردن به روش متداول کتابخانهای و بهرهگیری از اسناد، انجام مصاحبه با افراد مؤثر در حوادث را اجتنابناپذیر مینمایاند.
این امر موجب آشکار شدن سختیها و مشکلات اساسی در حین تحقیق شد. ضعف حافظه اغلب مصاحبهشوندگان به علت کهولت سن، مانع پژوهش درست و سرعت در نایل شدن به نتایج میشد. مشکل دیگر نقش- ولو کمرنگ- خود یا دوستان و هممسلکان خویش در شکلگیری حوادث نقل شده بود لذا برای شناخت صحیح زندگی و تلاشهای آیتالله خادمی باید دقت و وسواس بیشتری صرف میشد تا اظهارنظرها منطقی و علمی باشند. غیر از این، حب و بغضهای سیاسی و دخالت آن در نقل وقایع و انتشار اسناد یا پوشیده داشتن برخی از آنها نیز مشکلات بیشتری را فرآوری محقق تاریخ قرار میداد. تنها روزنه امید صبر و حوصله در مواجهه با مدارک و اسناد و استفاده هر چه بیشتر از اسناد بیشمار تازه انتشار یافته بود. با این دو امکان، مهیا شدن پژوهشی که از آن سخن میرود، فراهم آمد.
نکته دیگری که شرح آن در این بخش ضروری به نظر میرسد، ارائه توضیحاتی پیرامون نگاه و دیدگاه محاکم محقق در فرآیند پژوهش میباشد. از دیدگاه محقق، اسلام، اندیشه حاکم بر انقلاب اسلامی بوده و مهمترین عامل سوق یافتن مردم به عرصه انقلاب و مبارزه نیز همین عامل میباشد لذا تلاشهای آیتالله خادمی و گروه پیرامونش همانگونه که ادعای ایشان نیز میباشد، در این راستا تحلیل شده است. آخرین مطلب، شرح این نکته میباشد که چرا محقق به شرح حیات سیاسی- اجتماعی آیتالله آقاحسین خادمی پرداخته و روشن شدن آن را پی گرفته است؟ در پاسخ به سؤال، به ذکر مختصر عوامل ذیل اکتفا میشود.
آیتالله خادمی، رهبری حوزه علمیه پرسابقه اصفهان را در زمان شکلگیری رخدادهای انقلاب اسلامی بهعهده داشته و این شهر در تعمیق اسلامیت انقلاب و فرهنگسازی آن و صدور دستاوردهایش به اقصی نقاط کشور نقش شاخصی داشته است. شناخت تلاشهای سیاسی- اجتماعی آیتالله خادمی با توجه به جایگاه و نقش ایشان در انقلاب اسلامی، کمک فراوانی به شناخت نقش مردم و عوامل استواری انقلاب اسلامی میکند. تدوین تاریخهای محلی و نگاه علمی به جزئیات حوادث و پرهیز از کلینگریهای مرسوم، زمینهساز به وجود آمدن تاریخ جامع انقلاب اسلامی خواهد شد. بر این اساس پژوهش پیرامون زندگینامه شخصیتهای منطقهای مؤثر در حوادث انقلاب، همچون آیتالله خادمی در شکلگیری تاریخ بزرگ انقلاب اسلامی تأثیرگذار میباشد. در خاتمه، عامل مهم و نگرانکننده فوت و از دست رفتن فعالان نسل اولی و نسل دومی مؤثر در انقلاب اسلامی در منطقه اصفهان و فراموش کردن تدریجی رخدادهای انقلاب و ضرورت حفظ و ثبت آنها در تدوین پژوهش فرارو، تأثیر تام داشته است.
پژوهش مورد معرفی، تلاش در روشنتر کردن حیات سیاسی- علمی و اجتماعی آیتالله سیدحسین خادمی، مجتهد انقلابی و مورد وثوق امام خمینی است. خانواده آیتالله خادمی نسل در نسل روحانی و مروجان تشیع بودند که در مراکز شیعهنشین ایران، عراق، سوریه و لبنان سابقه تبلیغ داشته و با ۲۸ واسطه، نسب به امام موسیکاظم (ع) میبرد. دوران ۸۰ ساله زندگی این عالم ربانی در پژوهش حاضر، در سه بخش مورد بررسی قرار گرفته است. در نخستین بخش، احوال شخصی و علمی آیتالله از ۱۲۸۰ تا ۱۳۶۳ شمسی شرح داده شده، اما در اولین قدم در شناخت فعالیتهای سیاسی آیتالله خادمی، دیدگاه سیاسی ایشان مطرح شده و در مرحله بعدی، اهداف آیتالله خادمی از ورود به عرصه مبارزه با رژیم پهلوی مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. امید میبریم انتشار این اثر تاریخی-پژوهشی، علاقهمندان به تاریخ انقلاب را مفید و مقبول آید.