علیاشرف رحمانپناه در گفتوگو با خبرنگار جوان در سنندج اظهار کرد: طبق استانداردهای جهانی در کشورهای توسعهیافته ۳ تا ۴ و در برخی کشورها تا 6 پرستار به ازای هر تخت بیمارستانی در نظر گرفته شده است اما این روند در ایران به ازای هر تخت بیمارستانی 6 دهم تا ۷ دهم است، اگر چه در چارت تشکیلاتی جدید 1.8 تصویب شده است، اما در حال حاضر به صورت میانگین در کشور و استان کردستان 0.6 پرستار به ازای هر تخت بیمارستانی فعالیت میکنند.
قائممقام حزب خانه پرستار کشور گفت: در بهترین شرایط به ازای هر تخت فقط یک پرستار داریم و امسال این میزان به ششدهم رسیده است.
وی با بیان اینکه در چارت تشکیلاتی و سازمانی کشور این موضوع یعنی «کمبود پرستار به نسبت تخت بیمارستانی» ظلم تاریخی و تشکیلاتی و مصوب به پرستاران است، تاکید کرد: انتظار مراقبتی که بطور استاندارد میبایست توسط سه نفر انجام شود بوسیله یک نفر امر دشواری است، اما دولت در چارت خود این امر را نگجانده است که نیروی بیشتری استخدام و در این راستا تربیت کند.
قائممقام حزب خانه پرستار کشور بیان کرد: به بهانه کوچکسازی، دولت به وزارت بهداشت مجوز استخدامی نمیدهد و این ظلم به مردم و بیماران و البته ظلم مضاعف و اجحاف در حق پرستاران شاغل به کار است و وزارت بهداشت هم مجبور به بکارگیری پرستاران به شکل شرکتی است و این خود نوعی احساس عدم اطمینان و امنیت شغلی برای پرستاران ایجاد میکند و یکی از عوامل عدم گرایش به کار برخی از فارغالتحصلان است.
به گفته رحمانپناه، در استان کردستان ۲ هزار و ۷۰۰ کادر پرستاری به جامعه خدمت میکنند که بر اساس ماده ۱۶ قانون نظام پرستاری شامل تکنسین و کارشناسان اتاق عمل، تکنسین و کارشناسان بیهوشی، بهیاران، کارشناسان پرستاری و فوریتهای پزشکی میشود، اما تعداد کارشناسان صرفا پرستار در استان یکهزار و ۸۵۰ نفر هستند در حالی که ۲ هزار و ۴۵۷ تخت فعال بیمارستانی وجود دارد.
وی تصریح کرد: این کمبودها فشار بیش از حد طرحهای غیرکارشناسی و بدون زیرساخت و امکانات اجرایی به نام طرحهای حاکمیت و اعتباربخشی که اگر چه در تئوری و در جای خود و در شرایط استاندارد ضروری و درست و ارتقادهنده کیفیت خدمات و تضمینکننده دریافت خدمات مناسب و درست به دریافتکنندگان خدمت است اما متاسفانه در کشور ما یک طرح هزینهبر سرمایهسوز و دست و پا گیر است که همان اندک از وقت پرستاری که باید در بالین بیماران صرف توجه مراقبت و خدمات شود متاسفانه صرف مستندسازی و پروندهنویسی میشود.
رحمانپناه افزود: در حالی که در سایر کشورها این نظارت و اعتباربخشی توسط بیمهها و دستگاههای ناظر انجام میشود و در ایران این امر توسط خود مجری صورت میگیرد، در حالی که بیمه سلامت هم در اختیار وزارت بهداشت است خود طراح، مجری و ناظر طرح است و طبیعی است که تا چه حد میتواند اثربخشی داشته باشد لذا اگر چه این طرح باید در شرایطی که ما به ازای هر تخت بیمارستانی حداقل 2.5 تا 3 پرستار داشته باشیم و در حال حاضر ما دارای 0.6 پرستار به ازای هر تخت بیمارستانی هستیم، هر ادعایی در خصوص کیفیت و اعتبار بخشی زیر سوال خواهد رفت مگر این که قبول کنیم که پرستاران ما با توان و کیفیت 3 تا 4 برابر سایر کشورها کار میکنند.
وی اذعان کرد: در حالی که از نظر معیشت و جایگاه حداقل یکسوم تا یکچهارم میانگین حقوق منطقه و در قیاس با کشورهای توسعه یافته پایینتر از یکدهم خواهد بود و این جای سوالی به بلندای تاریخ در نظام سلامت ایران است که متاسفانه علیرغم شعارها و گفتهها عمق این اختلافها روز به روز بیشتر و بیشتر میشود.
قائممقام حزب خانه پرستار کشور گفت: در خصوص قصورات پرستاران در ایران آمار درست و دقیقی نداریم اما با توجه به این که در کشوری مثل آمریکا سالانه بیش از 300 تا 350 هزار مرگ و میر ناشی از خطاهای دارویی و پزشکی و پرستاری اتفاق میافتد، غیرممکن است که ادعا کنیم در ایران وجود ندارد.
وی تصریح کرد: تا جایی که میدانم شرایط وجدانی و از خود گذشتگی و حس انساندوستی همکاران ما چنان کرده است که بخش زیادی از کمبودها را با تحمل فشار و سختکوشی خود جبران کنند و تا جایی که امکانات و شرایط اجازه دهد از قصورات و عواقب آن پیشگیری میکنند و در طول سال محکومیتهای ناشی از قصورات و تخلفات ما در سطح استان به تعداد انگشتان دست نمیرسد و این جای تقدیر و تشکر دارد.
رحمانپناه به عمدهترین مشکلات جامعه پرستاران اشاره کرد و گفت: متاسفانه در حق پرستاران ایرانی ظلم تاریخی تشکیلاتی القا میشود و به تناسب آن هم مردم مورد این ظلم قرار میگیرند چرا که مردم ما حق دارند هنگامی که خود یا یکی از عزیزانشان مورد تهدید بیماری قرار میگیرند تحت مراقبتهای استاندارد مطمئن باشند اما در طول تاریخ 100 سال گذشته تاکنون هنوز این خلاء و این نقص برطرف نشده است.
وی گفت: چون سیاستگذاریها توسط افراد دیگر انجام شده است که شاید یا برای نقش پرستار و یا برای آسایش و امنیت جایگاهش ارزش لازم قائل نشدهاند و این نیاز مردم توسط برنامهریزان و سیاستمداران و حتی روشنفکران جامعه هم دیده نشده است این در حالی است که هم امام راحل و هم مقام معظم رهبری بارها فرمودهاند و تاکید کردهاند که در امر مراقبت و درمان بیماران نقش پرستار در طراز اول است لذا این امر نیازمند اطلاعرسانی توسط خبرنگاران و رسانههای گروهی به عنوان سفیران اطلاعرسانی است.
وی با طرح این سوال مبنی بر اینکه چرا فعالین رسانهای، سیاسیون و برنامهریزان ما از وزارت بهداشت حق مردم را مطالبه نمیکنند، افزود: نمایندگان مجلس در استان کردستان هم استانداردسازی نیروهای پرستاری را خواستار نشدهاند، متاسفانه موانع بروکراسی و قراردادن سلسله مراتب برای عدم ارتباط پرستار با خبرنگاران موجب ایزولاسیون اجتماعی برای جامعه پرستاران شده است.
در استان کردستان هر پرستار به اندازه چهار نفر خدمت ارائه میدهد
به گفته رئیس هیات مدیره سازمان نظام پرستاری در کردستان، حرفه پرستاری سخت و دشوار و در زمینه حق و حقوق خود دچار مشکلات فراوانی هستند و عدم انگیزه برای گرفتن حق خود به دلیل موانع و مشکلات مختلف موجب اجحاف حق این قشر شده است که خبرنگاران کانالی برای رساندن این مشکلات به گوش مسوولین هستند.
رحمانپناه مراقبت و خدمتی که به جای ۳ نفر پرستار توسط یکنفر انجام شود را ظلم مضاعف عنوان کرد و افزود: این امر ضایعشدن حق مردم و پرستار است چراکه بیش از ۱۰ سال است قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری مصوب شده است اما وزارت رفاه و وزارت بهداشت تن به اجرای این قانون نمیدهند.
وی خاطرنشان کرد: مجلس هم برای حقی که خود مصوب کرده است نظارت و حمایت محکمی ندارد و ما را برای علل عدم اجراییکردن این امر قانع نمیکند، جامعه پرستاری حقوق خود را در میان استانداردهایی جستجو میکند که پایههای سلامت کشور را تقویت و حقوق پرستاران را تامین کند اما متاسفانه این امر با کوتاهی دولت مواجه شده است طبق پایینترین حد استاندارد جهانی 2.5 پرستار به ازای هر تخت بیمارستانی باید لحاظ شود ولی استاندارد ما در ایران هنوز یکچهارم است.
وی اشاره کرد: قانون ارتقاء بهرهوری و کاهش ساعت کاری در سال 88 برای کاهش ساعت کاری پرستاران تصویب شده تا این قشر از جامعه با کیفیت و انرژی و دوام بیشتری خدمت کنند اما هنوز این قانون اجرایی نشده است و فقط یک بند آن با اما و اگرهای متعدد اجرا شده است و مجلس هم در این مدت اجراییشدن این مهم را مطالبه نمیکند
رحمانپناه خاطرنشان کرد: بیش از ۱۰ مورد شکایت را به کمیسیون اصل ۹۰ مجلس ارائه دادهایم اما یکبار جواب قانع کنندهای در این زمینه دریافت نکردهایم.
قائممقام حزب خانه پرستار کشور افزود: مجلس این دو قانون «تعرفهگذاری و کاهش ساعت کاری پرستاران» را تصویب کرده است اما دولت با آن مخالف است، یک تفکر بر ساختار نظام سلامت حاکم است که مانع از این کار میشود، و جای سوال است که چرا دولت قوانین حرفه پرستاری و هم و غم دستور اجرای آن را صادر کرد اما وزارتخانههای بهداشت و رفاه آن اجرا نمیکنند.
وی اذعان داشت: متاسفانه مجلس هم نظارت درستی بر این امر ندارد تمام خواسته جامعه پرستاری و فعالان صنفی با محوریت سازمان نظام پرستاری، اجرای قوانین و حقوق قانونی پرستاران و رسیدن به هویت و جایگاه اجتماعی واقعی خود است.
رحمانپناه اجرای طرح قاصدک در نظام سلامت را در تجدید مشکلات جامعه پرستاری دخیل دانست و گفت: اجرای طرح قاصدک موجب تاخیر پرداختیها و مخصوصا اضافه کار و کارانه پرستاران شده است.
وی مطالبهکردن حقوق ملت را رسالت خود، نمایندگان مجلس و اصحاب رسانه عنوان کرد و یادآور شد: باید مردم دانش کافی برای وصول حقوق بیمار داشته باشند، ما از کمبود بیش از یکهزار نفر پرستار در استان کردستان رنج میبریم.
وی با اظهار ناراحتی اعلام کرد: من به عنوان نماینده جامعه پرستاران از صدا و سیمای مرکز کردستان گلهمند هستم چرا که ما در هیچ کدام از برنامههای آنان نمودی نداریم در حالی که ۸۰ درصد فشار کاری حوزه سلامت روی دوش پرستاران است.
رحمانپناه از پرداختنشدن اضافهکاری پرستاران استان از فروردینماه سالجاری تاکنون خبر داد و گفت: اصلاح ساختار سیاستهای نظام سلامت ضرورت دارد.
انتهای پیام/۲۳۳۰/۷۷