جوان آنلاین: مفهوم «کوثر» برای ما شیعیان حائز اهمیت است و ارتباطی دلی با این مفهوم برقرار می‌کنیم.
متأسفانه بزرگان ما از لحاظ معرفتی از کوثر و جایگاه و نقش آن در عوالم هستی کمتر سخن گفته و ظرایف معرفتی آن را باز نکرده‌اند، بنابراین ما در جامعه معرفت چندانی به مفهوم کوثر نداریم و بیشتر یک رابطه حسی و عاطفی نسبت به آن داریم، آن هم به دلیل اینکه منتسب به مادرمان حضرت زهرا (س) است، برای همین همه ما یک ارتباط حسی نسبت به آن داریم که در جای خود جایگاه رفیعی دارد، ولی این به آن معنا نیست که نیاز به فهم معرفتی آن نداشته باشیم.
قصد دارم در مقاله‌ای مفصل این موضوع را باز کنم. واقعیت این است که این موضوع، چندین سال است ذهنم را درگیر کرده است.
در این مدت تلاش داشتم در بین مطالب علما و اهل قرآن هر چه بیشتر به این مفهوم نزدیک شوم تا تصاویر ذهنی صحیح را درک و به تصویر بکشم. این تابلویی که فعلاً درباره‌اش صحبت می‌کنیم، آخرین تابلویی است که از این مفهوم کشیده‌ام.
پیش از این تابلو حدود چهار تابلوی دیگر کشیده بودم و تلاش داشتم هر چه بیشتر به مفهوم کوثر و جایگاه آن پی ببرم.
در این تابلو «کوثر» به عنوان منبع و جوشش نور تصویر شده است که از مجرای وجود حضرت زهرا (س) جاری می‌شود و تمام عوالم هستی را سیراب می‌کند.
همه خیرات و برکاتی که بر ما نازل می‌شود و لمس می‌کنیم، سرچشمه‌اش از زیر پای مادر مهربان (س) شروع می‌شود.
گویی ایشان در ارتفاعات قیامت ایستاده‌اند و منشأ کوثر هستند تا همه عوالم مادون و نشئات گذشته را سیراب کنند.
این تابلو در ابعاد ۱۲۰در۱۲۰سانتیمتر کشیده شده و تلاش داشتم تا حدی که مقدور است به این مفهوم عظیم در حد فهمم نزدیک شوم.
مسلماً ارتفاع این تابلو جای کار بسیار دارد و امید دارم تا خود حضرت زهرا (س) دست‌گیری و من را بیشتر با این مفهوم آشنا کنند تا تصویر دقیق‌تری را تولید و در اختیار جامعه قرار دهم چراکه ما در آینده نیاز به تصاویری از مفاهیم الهی و دینی داریم که تا جایی که ممکن است برای همه قابل‌فهم باشد.
امید است در آینده تصاویر متعددی از مفاهیم معرفتی تولید شود تا هر چه بیشتر سطح معرفتی جامعه را ارتقا دهد.
خداوند در قرآن اصرار دارد با ایجاد تصویر در قالب توصیف صحنه‌ها، به ما مفاهیم را منتقل کند، ولی ما در تولید تصویر کم‌همتی کرده‌ایم.
برای صحنه‌های پیش رو نیاز به این نوع نگاه داریم تا برای ارتقای معرفتی جامعه از آن بهره ببریم، به عبارت دیگر تولید این تصاویر به ما کمک می‌کند نظرات و درک‌مان درباره مفاهیم مرتفع همسان‌سازی شود.
برای یک نقاش تابلو‌هایش همیشه دارای قصه هستند.
قصه هر تابلو، فضایی ایجاد می‌کند تا هنرمند راحت‌تر بتواند عناصر تصویری را انتخاب و در کنار هم قرار دهد.
من تابلویی با نام «شب قدر» دارم. در این تابلو تلاش کرده‌ام تصویری از «شب قدر» که در روایات و قرآن از آن صحبت شده را در حدی که می‌توانم تصور کنم به تصویر بکشم.
در آن تابلو، قصه دیدار مادر مهربان (س) را با فرزند گرامی‌شان (عج) در ذهن پروراندم و تلاش کردم شوق دیدار مادر و فرزند را به تصویر بکشم.
