برخورد الاكلنگي غرب با ما در ماه‌هاي اخير به سمت و سويي كشيده شد كه غرور ملي را خدشه‌دار نمود. گويي مثل ما مثل آنگلوساكسون‌هاست كه معتقدند وقتي به شما تجاوز شد و نتوانستي از خود دفاع كني، لااقل لذت ببر! بازي الاكلنگي از آنجا فهميده مي‌شود كه همزمان با تصويب پيشنهاد رئيس‌جمهور در مجمع عمومي سازمان ملل، قطعنامه حقوق بشري عليه ما صادر مي‌شود. همزمان با توافقنامه ژنو، تحريم جديد از سوي وزارت خزانه‌داري امريكا وضع مي‌شود و همزمان با مذاكرات هسته‌اي، مسائل حقوق بشري را به درون كشور مي‌كشانند. هنوز علت سفر هيئت پارلماني اروپا به ايران توسط دولت، مجلس يا قوه قضائيه براي مردم بيان نشده است، اما آنچه از اين سفر منتشر شده است بسيار خفت‌بار و تحقيركننده است.
بدون ترديد دفاع از فتنه‌گران علت اصلي اين سفر بود و جوهره اين سفر مبتني بر حقوق بشر طراحي شده بود. كه اگر اين است -كه هست- چرا به احمد شهيد اجازه ورود نمي‌دهيد؟ شايد بسياري از مردم ندانند كه يكي از اعضاي اين هيئت- كه از پارلمان هلند است- 72 ساعت قبل از ورود به تهران به بي‌بي‌سي فارسي مي‌گويد: «ما زماني به تهران خواهيم رفت كه اجازه ملاقات با نسرين ستوده را داشته باشيم، در غير اين صورت هرگز به اين سفر نخواهيم رفت.» وقتي اصل سفر محقق مي‌شود نشانگر آن است كه اذن ملاقات با ستوده به هيئت مذكور داده شده است. بنابر اين اولين گام تسليم و خفت‌و‌خواري همين جا اتفاق مي‌افتد كه طرف با اقتدار وارد كشور مي‌شود و همه دست‌اندركاران اين سفر به طفره‌روي و فرار از پاسخگويي روي مي‌آورند و مسئله را مشمول مرور زمان مي‌كنند.
خفت دوم نحوه مواجهه با رئيس مجمع تشخيص مصلحت بود. بي‌ادبي عضو اين گروه در ملاقات رسمي، توهين به شخص هاشمي نيست، بلكه توهين به كشور و ملت است. اگرچه هاشمي كوچك‌ترين حركت مثبت غرب را بسان كوهي مي‌بيند، اما اين برخورد را نبايد شخصي ديد، بلكه توهين به عرف حاكم در روابط ديپلماسي است. گويي غرب احساس مي‌كند هنوز حكومت محمدشاه قاجار و ميرزا آغاسي بر ايران حاكم است كه با اشاره كارمند سفارت روسيه و انگليس حكومت تنظيم شود.
اما اساسي‌ترين نقطه ننگ اين سفر، صرفاً ملاقات در يك سفارت خارجي با عمال فتنه نيست، بلكه اعطاي جايزه به اين افراد است. جايزه براي چي؟ اين جايزه صرفاً به خاطر مبارزه آنان خصوصاً ستوده با نظام جمهوري اسلامي ايران اعطا شده است. حساب كار را بكنيد؛ فردي به علت معارضه با نظام جمهوري اسلامي توسط دشمنان بيروني مورد تشويق قرار گرفته است. سپس اين جايزه را در درون كشور و در كمال وقاحت كامل اعطا مي‌كنند و هيچ كس از مسئولان كشور رگ غيرتش نمي‌جنبد. راستي چه شده است كه به اين خفت تن داده‌ايم؟! اگر مقصر دكتر محمدجواد لاريجاني، دولت يا مجلس است با صراحت اين مسئوليت را به عهده بگيرند. لاريجاني كه به صراحت لهجه معروف است، اينجا نبايد دچار لكنت زبان شود. كمتر كسي مانند جواد لاريجاني بر ابعاد فتنه 1388 اشراف دارد. حال اگر وي اجازه داده است كه دشمنان بيروني به اپوزيسيون داخلي، در درون خانه‌مان پاداش مبارزه با نظام دهند چه بايد كرد؟ بهتر نبود به جاي اعطاي اين جايزه در درون كشور، حكم ممنوع‌الخروجي آنان لغو شود تا در دامن دشمن بغلتند و همانجا پاداش مبارزه با نظام را بگيرند؟!
به جرئت مي‌توان گفت در عمر 35 ساله نظام جمهوري اسلامي ايران چنين خفتي بر كشور و اقتدار ملي تحميل نشده است. كيست كه نداند هيئت مذكور توسط منافقين و شيرين عبادي توجيه شده و به ايران آمده بودند؟ وقتي در درون كشور خواستار پايين كشيدن فتيله مرگ بر امريكا مي‌شويم، وقتي پس از توافق ژنو دولتمردان امريكا، حملات‌شان را بيشتر و گزينه نظامي را پررنگ‌تر مي‌كنند، وقتي پس از استقرار دولت جديد و تساهل‌گرا به نقض حقوق بشر محكوم مي‌شويم و وقتي دشمنان را به عنوان ميهمان دعوت مي‌كنيم تا اپوزيسيون داخلي را نوازش نمايند، چرا نبايد توقع داشته باشيم كه رئيس دولت با اعلام خزانه خالي نماينده خود را به ژنو بفرستد و وزير خارجه توان نظامي كشور را به سخره بگيرد و ... آنگاه دشمن ما را تپيده در وسط گل احساس كند و هر سازي كه بزند ما برقصيم. دولت اعتدال با صراحت اعلام كند در اين چهارماه به كدام ساز غرب نرقصيده‌ايم؟ اين همه تحقير براي شكم است يا براي اينكه مانند خاتمي تلاش نماييم به غرب بگوييم ما هم آدميم، ما هم تمدن را مي‌فهميم، ما اشتباه كرديم كه تشنج ايجاد كرده‌ايم، ما اهل فرهنگ و گفت‌وگو هستيم و... ؟ گويي شاخص براي فهيم بودن ما تأييد آن توسط غرب است و بس.
دولت، مجلس و حتي قوه قضائيه بايد به افكار عمومي درباره پذيرش پيش‌شرط‌هاي هيئت اروپايي پاسخگو باشند.
بايد علت اعطاي جايزه به محكومان، در درون كشور براي مردم توضيح داده شود. بايد مقصرين اين حادثه در هر منصب حاكميتي كه هستند عزل و محاكمه شوند، يا ثابت نمايند آورده اين سفر و آن جايزه براي كشور، ملت و منافع ملي چيست. گويي مجلس و قوه قضائيه نيز از دولت آموخته‌اند كه همه چيز محرمانه است و اخبار اين سفر نيز همانند محتواي مذاكرات ژنو بايد از رسانه‌هاي غرب دريافت شود. جبران خدشه به غرور ملي در اين حادثه كم‌ترين توقع است.
توقع از قوه قضائيه، مجلس و وزارت خارجه اين است كه مقابله به مثل نمايند؛ هيئتي را به بلفاست بفرستند و به يكي از مبارزان ايرلندي جايزه بدهند. هيئتي را به اسپانيا بفرستند و جايزه‌اي را به يكي از جدايي‌طلبان باسك اعطا نمايند.اعلام نمايند مي‌خواهيم جايزه‌اي را به يكي از رزمندگان حزب‌الله لبنان كه موفق شده است يك صهيونيست را به درك واصل كند بدهيم، آنگاه خواهيد ديد كه اروپايياني كه در قرن گذشته عامل كشتار بيش از 200 ميليون از مردم جهان بوده‌اند، چگونه با شما برخورد خواهند كرد. تاريخ معلم انسان‌هاست.
اقای گنجی اگر برداشتن تحریم بااین قیمتهای گزاف است ودرصورت تداوم ان از گرسنه گی میمیریم به آنها از قول این ضعفا بگوئید ما می خواهیم ایستاده بمیریم .اینها کی هستند که تمام اندوخته های این ملت را به باد میدهند. 
